Soğuktu ve Üşüyorduk...

İlginç saatler yaşıyorum, eskiden annemle gittiğim bir pasajı hatırladım, hava yağmurlu ve kasvetliydi, pasaj bir avluya açılıyordu tıpkı korku filmlerindeki gibi karanlık bir avluya. Bugün yarım kalmış o günün devamı gibiydi tek farkı başka yerde olmamdı.
Ordan burdan saçını uzatıp garip garip bakacak küçük Japon kızını bekliyorum...

Arabalı vapur için sıradayım ve kafamı sola çevirdiğimde onunla gözgöze geldim! Hayır cnmm Samara değil:)Tamamen turuncular giymiş, karanlık yüzlü adamın bir saniye adamın bacağında bir sorun var topallıyor!! Acaba ben ondan kaçarken “o arka koltuktaaaaa” diye bağıran, adam yooo yooo!!

Sonunda binebildim, yağmur gittikçe şiddetini arttırıyor... Şu denizde gördüğüm şey sanki...Işıklı...Hadi cnm, korkunç iki ayaklı ziyaretçilerden biri mii?? Aman tanrım sanki yükseliyor gibi..!! Hımm tamam yaa dalgaya ışık vurmuş, olur böyle ilizyonlar:)

Tam kapalı ve karanlık yere denk geldim! Çok dalga var acaba batar mıyız? Hala inmek için vaktim var, acaba ölüm inmek için ikna ikna edbildiklerimle “Final Destination”daki gibi peşimizi bırakmayıp sonunda kaderle yüzleştirir mi?

Yan koltuktaki kadın telefonla birini arayıp çok korktuğunu söyledi, denizden karaya ayak basmak istediğini dalganın ve şimşeklerin onu gittikçe gerilim filminin ortasına çektiğini de ekledi.(demekki tek değilim:)

Şimdi ne olduğuna zaten inamıycaksın biliyorum ama otobüsten birinin telefonu çalıyor. Melodiyi tahmin et...

“Cevapsız Arama”

“Yok artık”

Dediğim bu olaydan sonra eğer bana bir şey olursa kitaplarım ve filmlerimi sana bırakıyorum. Diğer eşyalarım geriye kalan çekirge sürüsünün olabilir:)

Ps: Sanırım kıyıya yanaştığımızda Marlon Brando ağzında sigarası beni bekliyor olacak. İyi bare tür değiştiriyoruz, ben gidip şu pis ve kasvetli gerilim kıyafetlerimi çıkarıp şöyle 50'lere uygun diz altı dar kırmızı bir kıyafet giyeyim... Kıyıda görüşürüz Marloncum:)