Matematiği seviyorum ama rakamlarla olmayanı..

Empati kurmanın da bir hastalık olduğunu düşünüyorum diyerek konuya göbeğinden başlamaya karar verdim.

Her şeyin fazlasının zararlı olduğunu söylerler yaa işte bu da öyle...

Önce ufak bir yolculuğa çıktım "empati nedir?" diye.

"Empati, bir insanın, kendisini karşısındaki insanın yerine koyarak onun duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlamasıdır."

Çoğumuzun bu konuda berbat olduğunu düşünüyorum ama bunu kabul etmeyenler benim için tartışılmaz daha berbat. Şöyle bir çevrende gözlem yap tabi ki bunu yaparken bir odaya 20 kişiyi doldurup gözünü ayırmadan onları izlemen sinir bozucu olabilir. Sen şimdi o 20 kişiyi doğal yaşam ortamına geri at :)ve izle, doğal gözlem yap.

Aslında çok uzağa gitme şöyle bir kendine bak.

Hatırlıyor musun iş yerinde bir kadından bahsedip duruyordun? Kadınının iş konusunda çok acımasız olduğunu, erkeleri arada kayırdığını ama kadınları görmezden geldiğini hatta hata yaptıklarında cırıl cırıl bağırdığını anlatmıştın. Aradan zaman geçti öğrendin ki kadının babası onları bir kadın yüzünden terk etmiş ardından eşi tarafından da ihanete uğramış. Eee ihanet üstüne ihanet ve suçlunun kadınlar olduğunu düşünen bir çocuk, bir anne, bir eş... Öğrenince üzülmüştün haniii o çantanı yerlere atıp deli gibi bağırdığın kadına. Bu onu haklı gösterir miydi tabiki "hayır" en nihayetinde onun da yaptığı zulümdü. Sanırım bunları öğrenmiş olman en azından farklı bir pencereyi daha sana araladı çünkü sonrasında kurduğun cümleler daha onu anlamaya yönelikti sadece yerden yere vurup çiğnemeye değil.

Empati kuramayan insanın ayaklı "eksi" olduğunu düşünüyorum, negatiflik verdiği nefesin içinde bile var.

Hayata kaç pencereden baktığın seni ilgilendirir. Bilirsin ki ne kadar çok penceresi olan bir odan varsa o kadar çok aydınlıktır odan. Sen karanlıkta tek bir yeri görmek ve ömrün boyunca anlayışsız olmayı seçiyorsan dediğim gibi seçimlerinle benden uzakta mutlu olmanı dilerim:)

Gelelim bir diğer soruna pencere açın derken cam bir evde oturun demiyorum. Işığın çok fazlasını alırsan etrafı görememen mümkün... Empatinin fazlası da böyle bir sonuç doğurur. Bu yokluğu gibi çok fazlası da zararlı olan bir hastalıktır.

O kadar çok insan dinler o kadar çok hayatı ile bağlantı kurmaya çalışırsın ki bir yerden sonra tepkilerini yitirmeye başlarsın. Çünkü hep anlamaya çalışırsan hep anlayış gösterirsen bir bakarsın senin doğruların ve gerçeklerin gün ışığında kaybolmuş......

Sonunda karar verdim empati karşılıklı olmalıymış:))

İletişimin matematiği olur mu?

Evet sonucu vardır hatta bir tane de değildir. Hangi yöntemi kullanacağın ve nereye varmak istediğin senin elindedir. Sonucunu belirlersin ve yeterince iyiysen tek yöntem deneyerek ulaşırsın. Unutma binlerce teori üretebilir, yepyeni yöntemlerin isim sahipliğini yapabilirsin...

Ömrümce matematiği sevmediğimi söyleyip durdum yazımın sonuna geldiğimde fark ettiğim şey benim matematiği değil beni çok seven rakamları sevmediğim. Ömrümce telefon numaralarını hemen ezberleyen, şuraya buraya bilmem kaç km'dir diyen, parasını sayan, yüzdelerle konuşan bir insan olmadım. Bildiğim şey bunları kullanıp konuşan insanlardan daha inandırıcı olduğum!... 

Matematiği seviyorum ama rakamlarla olmayanı;) 

Ps: Ruhumuzu LİNKLE biraz temizleyelim mi....