Nemo ile başladık ama....

Geçen gün sevgili pıtırcığımla Finding Nemo'yu bir kez daha izledik. En sevdiğimiz animasyon filmlerinden biri olan bu çizgi filmde pixar yine hayırlı bir iş yapmış ve iyi iş çıkarmış.

"Eee şimdi Nemo'yu ne yapalım biz de izledik" diyeceksin ki haklısın; gerçi bazıları bilirsin çizgi film çocuklar içindir der ki bu animasyon :) Çizgi filmin çocuklar için olmasına gelince üzüldüm senin için dostum... Çizgi film mutlu insanlar içindir, yaşı kaç olursa olsun.... Hafta sonları sabah yumurtamı yerken Sünger Bob ve şu basit saçmalıklarla zekice uğraşıp dünyayı kurtarır ciddiyetiyle sürekli bir iş peşinde koşan penguenleri izliyorum. Sabahları dünyaya gözünü ilk defa açmış insan kıvamında bir süre "neredeyim" diye algı sorunu yaşayan benim gibi bir insan için güzel bir başlangıç oluyor ki eminim senin için de değişen bir şey yoktur...

 Bilmeyenler için "Finding Nemo, bir baba ile oğlunun hikayesini anlatıyor. Tehlikelerle dolu bir dünyada yaşadıkları için baba, mavi dünyaya karşı yoğun bir merak duyan oğlunu kanatları altına almıştır. Fakat günün birinde Nemo kaybolur ve bir balık tankına konulur!

Oğluna düşkün büyük balık Marlin, denizleri birbirine katma pahasına oğlunu bulmaya karar verir. Marlin, çıkacağı yolculukta kimin dost, kimin düşman olduğunu anlayacak ve tehlikelerle dolu sularda heyecanlı serüvenler yaşar. Marlin'e bu tehlikeli yolculukta tanıştığı her şeyi unutabilme konusunda kabiliyet sahibi Dory eşlik eder.
Daima nitelikli animasyonlara imza atan bir ekibin ürünü olan çalışma, bilgisayar animasyonu ile yaratılmış mavi dünyası ve senaryosuyla ile çok beğenilmişti."

Nemo'yu yeniden izlerken büyük büyük paralara çekilip, saatlerimi harcadığım aşk filmlerinin bana hissettiremediği bir diyalog çok dikkatimi çekti.



 

marlin: it's over, dory. we were too late. nemo's gone and i'm going home now.
dory: no..no, you can't! stop! please don't go away. please? no one's ever stuck with me for
so long before. and if you leave, if you leave...i just, i remember things better with you.
i do. look, p. sherman, 42..40..2..agh! i remember it, i do. it's there, i know it is
because when i look at you, i can feel it. and i, i look at you and...i'm home. please.
i don't want them to go away. i don't wanna forget.

Kafanı çevirip birinin yüzüne baktığında kendini evinde hissetmek!! Anlık hislerden bahsetmiyorum, çok derin.. En çaresiz, geçmişinden en uzak, en yalnız, en kayıp, en başarısız belki en savunmasız, en mutlu anında kafanı kaldırıp ona baktığında evimdeyim huzurundan bahsediyorum, evimdeyim!!..

Demek ki seni başkalaştıran ya da senin değiştirmeye çalıştığın karşındaki şahıs var yaa işte o doğru kişi değil.. Bana hep şikayet edersin ya karşımdaki adam bana her deliliğimle, kendi ağzımla söylediğim zaaflarımla, başarısızlıklarımla, güçlü duruşumla, bazen dik başlılığımla ya da güçsüz anlarımla olduğu gibi başı dönerek yaklaşıyor, sonra mutluluk adına ben onlaşmaya başlıyorum ya da o kendileştirmeye başlıyor diye... Güzel bir noktadan yakalamışsın aslında bunu neden yapıyoruz birbirimize hiç bilmiyorum. Hep söylüyorum hep de söyleyeceğim farklılıklardır birbirini tamamlar aslında... Zevk almak lazım. Mesela bazı insanların hastalık ya da takıntı olarak gördüğü şeyler bana sempatik gelir ve çok eğlendirir. Yanlış anlama "kaçınılmazsa zevkine varmak" durumu değil bu, bildiğin keyif almak :) Bu arada bilerek kendisini karşısındaki gibi gösteren tipler vardır ki bu tavlayana kadardır plastilin (oyun hamuru) insan tipidir benim için bunlar, başka yazının konusu...

Nemo'da en sevdiğim karakter olan Dory sana baktığımda hatırlıyorum, artık unutmak istemiyorum diyor... Dory'nin hatırlama konusunda durumunun vahim olduğunu hesaba katarsak, bu özel bir durum ve evet ona baktığında hatırlıyor... Aynı senin ona baktığında geride kalan her şeyi unutmak istediğin gibi... Zaten olman gerektiği yerde yani evinde olman gibi... Geçmiş yok, gelecek hoyratça zaten onunla geçecek gibi, şu an en çok onunla mutlu gibi.. Pembe bir görüntü oldu değil mi??

Unutmamalı ki yaşanılan taa derinden geliyorsa günümüz ucuz ilişkilerinde olduğu gibi mutluluk ağız hareketi ile ölçülmez... 

Derinde yüzmek cesaret ister ;) Boğulmak bile keyif verebilir hatta.. "Acı keyif verir mi?" dediğini duyar gibiyim.. Bahsettiğim şu aslında; bazıları denizin sığ yerini sever, en acı çekip boğulduğunu düşündüğü anda ayağa kalktığında bakar ki su bileklerinde.. Bahsettiğim derin sular; derinlik sarhoşluğu, tabii ölmemek ama tadına bakabilmek ;)

Geçenlerde severek dinlediğim bir şarkının farklı bir versiyonu elime geçti başında Sertap E. Demir D.'a söyle diyordu:

 "İyi günde ve kötü günde; sahiplenmeden, koşulsuz, nedensiz, beklentisiz, değiştirmeden, ehlileştirmeden hatta kendine rağmen insan sevebilir mi birini?"

Bırakalım Dory tüm sevimliliğiyle unutmaya devam etsin nasılsa baktığında evinde hissedebildiği insana rastlayabilecek kadar şanslı..... Veee filmden son bir replik daha ;

"Endişelenme, er ya da geç bütün sular okyanusa akar.." 

Ps: İnsanın Dory'i oynadığı zamanlar da olabiliyor... Neydi o söz "Deveden büyük fil var" dı sanırım ;)
Bir şarkı LİNKİ daha olsun bakalım..