Uykusuzluğun tavan yaptığı saatlerden birinde yine gözlerimi kapatıp seçtiğim bir filmi elime aldım. Hımmm "Sex and the City", evet biliyorum yüzeysel bulursun bu filmi ama olsun. Her zaman her şeyin çok derin olması gerekmiyor. Bazen hayatta kalmak için, siyahları pembeye boyayabilmek için, tamamen buradan kopman lazım. Beynini uyuşturmak ve az bir süre bile olsa başka birilerinin aslında olmayan hayatına inanmak ve orada yer bulmaktan daha güzel ne olabilir ki hem de böyle korkunç bir havada, korkunç hissederken. Sabun köpüğü Hollywood filmleri.. Ahhh sanırım günah çıkarıyorum. İzledim yine izlerim, ne var:)
İzledim deyince aklıma geldi filmin sona yakın bir repliğinde "savaştan önce ışıklar çok farklı görünürken savaştan sonra çok farklı"!! Evet benim için de öyle olmuştu filmi savaştan önce sinemada izlemiştim. Hıım sonlara doğru "herhalde gün içinde biter" dedim...Bitti... Şimdi savaştan bir hayli sonra ve ben DNR'dan özenle koleksiyon kutusu ile aldığım filmin 1. sinini 2. kez izlerken çok farklı bir tat almıştım.
 |
| Kostümler nefes kesici... |
Yaşanmışlıklar aslında bir şeyleri farklı hissetmeyi sağlıyor. İzlerken bazı yerlerinde gözlerim bile doldu... Tamam belki çok dahice bir örnek olmayabilir ama bu şey gibi 5 yıl önce okuduğun bir kitaptan bugün çok farklı mesajlar alman gibi. Zaman zaman eski okuduğum kitaplara bakıyorum, garip bir okuyucuyumdur, o an önemli gelen yerlerin yanlarına not alırım ve altını çizerim. 5 Yıl sonra elime aldığımda farklı bir kalem kullanmam gerekir çünkü çizdiğim yerler aynı yerler değildir. Zaman geçtikçe hissettiklerimizin ya da düşündüklerimizin değişime uğraşayabildiği gibi... İnsan aynı kalıyor ama yaşanılanlar sonucunda ettiğimiz büyük lafları dilim dilim dilimleyip kimimiz büyük, kimimiz küçük parçalar halinde yiyebiliyoruz.
 |
| "Manolo Blahnik " |
Aslında bu yazıda esas bahsetmek istediğim şey film değil. İzlerken yakaladığım yeni bir şey!
Yakaladığım aşk ve dostluk ilişkisi gibi bir şey, yazı ilerledikçe aslında yanlış anladığını anlayacağın şey:). Kadın bir kaç dosta sahiptir, erkekle mutluyken dost gözlerin parlamasını en önce fark eder ve "evet evet mutlusun, ben de mutluyum" der. İlişkide tartışmalar olduğunda destek olup sen saçma sapan konuşurken, zaman zaman "kuruntu yapıyorsun diyen ya da haklısın bebeğim deyip sinirleri yatıştırandır. Erkekler pek bilmez ama aslında ilişki iki kişilik değildir. Her şeyden haberdar olan birileri daha mutlaka vardır:) Mutlu yaşanılan anlar, tartışmalar, eğlenceli zamanlar vss vsss.. ilişki ile ilgili çok fazla ayrıntı bilen dost, ilişki sonunda kızgın kediye döner... Dostu kendinden geçmiş, dünyanın durduğunu zannederken onlar hoş bir pembe şaraba artık zehiri akıtıp savaş baltalarını çıkarmışlardır. Çünkü karşıda yıkılan kule dostlarıdır.
Filmde de aslında hayatın içinden bir şey var bu anlamda, dostun eski sevgiliyi ilk gördüğünde "doğduğun güne lanet olsun" demek için pratik yapması ve başarıya ulaşması gibi... Hıım en çok Issız Adamdaki ıssız beyefendi ile yıllar sonra karşılaşıldığında adamın başını eğip biraz mahcup selam vermesi ve dostun fena bir bakış atıpp ama ben unutmadım diyen baş hareketi gibi... tııssss... Sen unutursun ancak dost yaşanılan acıyı ilk gün olduğu kadar sıcak tutabilmek için için elektrikli ocağını senin için açık bırakır:) Şöyle yapalım herkes herkesi affetsin, geriye mahcup bakışlar ve hınzır gülüşler kalsın... Keyfini çıkar!
Filmin 2. sini henüz izleyemedim, hediye etmek isteyenler çekinmesinler:p
0 yorum:
Yorum Gönder